Afgelopen weekend zijn we naar Karatara geweest. Onze vrienden Theo en Jinke de Jong hebben daar hun project met kinderen en jongeren. Door middel van voeding, aandacht en (naschoolse)programma's willen ze de kinderen waarde geven en helpen voor een betere toekomst.
Dit jaar mocht het weer! Lekker weer met die (te) gekke Nederlanders samen Nederlandse dingen eten. We hebben onze laatste voorraad kroketten gefrituurd, tompoezen gemaakt en alle oer-Hollandse spelletjes weer klaargezet.
Na veel moeite in coronatijd is de container van Victory4all eindelijk in Jeffreys Bay aangekomen. En daarmee ook onze spullen die we mee mochten sturen. Heel bijzonder want je krijgt nog wel een spullen aangeboden, maar hoe krijg je die daar? Want het verschepen is een dure aangelegenheid kan ik je zeggen. En in deze tijden ook een lange.
Deze maand zijn weer meer Nederlanders teruggekomen naar ZA. Voor ons heel fijn want het is toch zo vertrouwd om met "gelijke" in het Nederlands te kunnen praten en niet te hoeven aanpassen aan de cultuur hier. Voor de kids wat het deze keer nog fijner.
Vaak probeer ik in de blogjes zaken vanuit het positieve te belichten. Maar dat lukt niet altijd.
Voor ons betekent kerst dat er hoop geboren is. In dit jaar is dit voor ons een hou vast er is hoop geboren in elke situatie en in elke donkere nacht.
Afgelopen jaar was er een van veel gezichten. Ook in de kliniek waar we voortvarend begonnen in het eerste kwartaal. De visie was helder
'professionele en gepassioneerde zorg". Periodieke overleggen en meer tijd voor het team voor bonding en persoonlijke ontwikkeling (workshops en communicatietraining) zonder dat er minder tijd was voor de moeders...
Gisteravond hadden we een ouderavond waarbij de school haar nieuwe koers toelicht. Meer online en hopelijk meer mogelijkheden voor aanvullende programma's.
Vandaag werk ik weer een dag in de kliniek. Afgelopen weken mocht ik alleen thuis werken vanwege verkoudheidsklachten en keelpijn. Vorige week ben ik getest op Covid. De uitslag was negatief, wat zeer positief nieuws was. Joepie ik mag weer!
We zijn nu 9 weken met elkaar thuis. Het is een intense en mooie tijd. Het was een hele omschakeling, niks was meer normaal. De eerste 5 weken mochten we 2 keer per week naar de winkel en naar de dokter als het nodig is. Verder thuisblijven.